پیامدهای دوفضائی شدن شهرها(فضاهای سایبری ـ فیزیکی)، بر جایگاه و عملکرد فضاهای باز شهری ، پژوهش موردی شهر اصفهان

چکیده ضرورت تحقیق ، ریشه در دو فضایی شدن شهرها دارد (فضاهای مجازی و فضاهای عینی) ؛ و معطوف به پیامد گسترش فضاهای مجازی، بر عملکرد فضاهای باز شهری می باشد . به این اعتبار که روند جایگزینی فضاهای مجازی، با فضاهای باز شهری. عملکرد فضاهای باز شهری را در زمینه تعامل و همبستگی اجتماعی، تعلق به مکان ، تحرک فیزیکی ضروری و سلامتی جسمانی، بازسازی روحی و روانی و گذران اوقات فراغت مختل نموده و کمبود فضاهای باز شهری، توزیع نامتعادل فضایی و نامناسب بودن عملکرد شان برای شهروندان آسیب زا شده است. اهداف و سوالات تحقیق: معطوف دستیابی به پاسخ سوالاتی در سه حوزه است ؛ حوزه اول یا فضاهای باز شهری : آیا فضاهای باز شهری موجود اصفهان، به لحاظ شاخص های کمی ، کیفی و دسترسی ، مناسب هستند؟ میزان استفاده شهروندان از فضاهای باز شهری چقدر و تابع کدام شاخص ها و مولفه ها می باشد ؟ میزان رضایت شهروندان از عملکردهای فضاهای باز شهری موجود چقدر و عوامل بازدارنده کدامند؟ در حوزه دوم یا فضاهای مجازی : میزان استفاده از فضاهای مجازی جقدر است ؟ تاثیر انواع شاخصهای (مکانی ـ فضایی ، اجتماعی ـ اقتصاد، جمعیت شناختی) موثر بر استفاده شهروندان از فضاهای مجازی کدامند؟ و روند تحولات آینده این پدیده چگونه است.؟ در حوزه سوم : پیامد گسترش فضاهای مجازی برعملکردهای حیاتی فضاهای باز شهری و روابط معنی دار میان آنها، و متغیرهای قابل مداخله برای برنامه ریزی و هدف گذاری مورد واکاوی و سوال بوده است. روش تحقیق : این پژوهش، به لحاظ هدف، کاربردی و مسئله گرا ، به لحاظ روش، پیمایشی ؛ از نوع، تحقیق موردی (اصفهان)؛ روش آمارگیری، نمونه گیری تصادفی دو مرحله ای ، با ابزار ، پرسشنامه کتبی ، و مراجعه به درب منازل ، حجم نمونه ، 513 واحد. جامعه هدف، جمعیت 15 ساله و بیشتر . واحد آماری ، فرد و سطح تحلیل ، افراد و محله. مدلهای آماری شامل تحلیل واریانس ،تی تست ، کای دو - کروسکال والیس و ... است. یافته های تحقیق : یافته های پیمایشی ، بیانگر تایید فرضیه های مربوط به ناکارآمدی فضاهای باز شهری موجود اصفهان، پراکنش فضایی نامناسب این فضاها ، وجود عوامل بازدانده وکاهنده انگیزه استفاده از این فضاها، درصد پایین رفتن به پارک، محدودیت تحرک و فعالیت فیزیکی، بروز وضعیت روحی نامطلوب(بد تا بسیار بد بخشی از شهروندان)و ارتباط آن با استفاده از فضاهای باز شهری، رابطه معنی دار میان شاخصهای اجتماعی، کالبدی ، اقتصادی و میزان استفاده از فضاهای باز شهری و یا از استفاده از فضاهای مجازی، اولویت رو به رشد فضاهای مجازی بر فضاهای باز شهری، و رابطه معنی دار میان تشدید نظارت رسمی در فضاهای باز شهری با گرایش شهروندان به فضاهای مجازی است. ضمنا به پیشنهادات راهبردی و کاربردی، معطوف به تاکید بر نقش دستگاههای متولی برنامه ریزی و ایجاد این فضاها، و نهادهای رسمی نظارتی انتظامی پرداخته شده است. واژه های کلیدی: دو فضایی شدن شهرها ، فضای باز شهری ، فضای مجازی ، اوقات فراغت ، اصفهان .